Szkolenia członków PSN NPR Oddział Poznań w 2008 – omówienie
19.kwietnia 2008r odbyło się pierwsze w tym roku szkolenie naszych członków pod hasłem Okres po porodzie.
Chcieliśmy się przypatrzeć różnym aspektom tego okresu, między innymi rozpoznaniu płodności po porodzie. Uznaliśmy, że dobrze byłoby spytać naszych nauczycieli czyli nasze koleżanki, które stosunkowo niedawno rodziły, o to, jaki to był czas dla nich, czy:
Rozpoznawanie płodności po porodzie – (to była w tym czasie) sytuacja komfortowa, wyzwanie czy problem.
Tak zatytułowaliśmy ankietę, którą wysłaliśmy do nich.
Dlaczego rozesłaliśmy taką ankietę?
Chcieliśmy przekonać się, jak nasze koleżanki, nauczyciele NPR, prawdopodobnie użytkowniczki metody wielowskaźnikowej podwójnego sprawdzenia, aprobujące styl życia jakim jest NPR, radziły sobie z rozpoznaniem plodności.
Jeśli się okaże, że dla wielu z nich jest to problem, to co dopiero dla kobiet, które nigdy nie prowadziły obserwacji i które chcemy zachęcić do NPR.
Jeśli rozpoznanie płodności okaże się wyzwaniem dla wielu użytkowniczek metody, to zorientujemy się prawdopodobnie, jakim trudnościom musiały stawić czoła i że takie trudności mogą spotkać inne kobiety po porodzie i zniechęcić je do rozpoznawania płodności.
„Sytuacja komfortowa” będzie służyła jako zachęta dla kobiet przed porodem, a najlepiej przed poczęciem dziecka do prowadzenia obserwacji po porodzie (łatwiej chyba jak się ma doświadczenie sprzed poczęcia dziecka w prowadzeniu obserwacji) i zaufaniu, że jest to skuteczne rozpoznanie płodności.
Oto pytania ankietowe:
Metryczka
Imię lub Pseudonim___________________________
Wiek______________________________________
Staż małżeński_______________________________
Liczba dzieci i wiek dzieci_______________________
Dla którego dziecka wypełniasz ankietę_____________
(dla każdego dziecka wypełniamy osobno ankietę z uwagi na to, że każdy okres poporodowy może być inny)
1. Znajomość metody objawowo-termicznej- od kiedy:
a/ kilka miesięcy przed ślubem,
b/ rok i więcej (skreśl nieodpowiednią odpowiedź),
c/ nie znałam przed ślubem, ale po ślubie zaczęłam prowadzić obserwacje,
d/ inna________________________________
2. Jakie objawy płodności obserwowałaś przed poczęciem dziecka;
a/ temperaturę i śluz,
b/ temperaturę, śluz i szyjkę,
c/ śluz i temperaturę w fazie okołoowulacyjnej,
d/ inna________________________________
3. Czy chodziłaś do szkoły rodzenia?
a/ tak, jakiej______________________
b/ nie, dlaczego________________________
4. Dziecko urodzone:
a/ siłami natury
b/ przez cesarskie cięcie
c/ poród kleszczowy
d/ wakum
5. Dziecko urodzone:
a/ o czasie
b/ przed terminem, w którym tygodniu________
c/ po terminie
6. Czym dla Ciebie był poród?
a/ cudownym przeżyciem
b/ koszmarem
c/ nie do opisania przeżyciem ( w pozytywnym znaczeniu)
d/ inna________________________________
7. Czy miałaś problemy z przystawieniem dziecka do piersi?
a/ tak, jakie_________________________________
b/ nie
8. Sposób karmienia dziecka do 6 miesięcy po porodzie;
a/ tylko piersią na żądanie do 6 miesiąca
b/ piersią na żądanie i dokarmianie przed upływem 6 miesiąca, dopisz, w którym miesiącu
_____________________________________
c/ karmienie mieszane od urodzenia,
d/ inna________________________________
9. Jak rozpoznawałaś płodność w pierwszych 6 miesiącach po porodzie:
a/ stosowałam LAM
b/ po ustąpieniu krwawienia połogowego ustaliłam PMN i obserwowałam śluz i szyjkę,
c/ po ustąpieniu krwawienia połogowego ustaliłam PMN i obserwowałam tylko śluz
d/ inna________________________________
10. Jakie problemy z obserwacją miałaś w okresie poporodowym (okres od porodu do pierwszego krwawienia- w którym miesiącu po porodzie ono wystąpiło, napisz__________)
a/ żadnych
b/ nie widziałam zmian śluzu lub/ i szyjki
c/ nie mogłam mierzyć temperatury, bo musiałam wstawać często do dzieci
d/ inna________________________________
11. Co uważasz za najtrudniejsze w okresie poporodowym:
a/ systematyczne prowadzenie obserwacji
b/ akceptację męża dłuższych okresów potencjalnej płodności
c/dużo pracy w domu, moje zmęczenie i brak ochoty na współżycie
d/ inna________________________________
12. Jak się czułaś w okresie poporodowym?
a/ zmęczona,
b/ przerażoną nowa sytuacją
c/ bez wsparcia męża
d/ komfortowo
e/ chwilami załamana
f/ czułam wsparcie męża i rodziny
g/ inna_______________________
Omówienie ankiet (opracowała Joanna Ławniczak)
Ankieta została rozesłana do 31 kobiet. Na apel odpowiedziało 12 osób Ankiet do analizy otrzymałam 17.
Wyniki:
Średni wiek kobiet biorących udział w ankiecie to: 32, 5 (41-25). Średni staż małżeński to 6,5 (16-2,5). Liczba posiadanego potomstwa to 1,8 (1-3). Ilość ankiet rozwiązanych dla pierwszego dziecka 6, dla drugiego 9, a dla trzeciego 2
Zadaliśmy 12 pytań na które otrzymaliśmy następujące odpowiedzi:
Jeśli chodzi o pytanie dotyczące znajomości metody objawowo-termicznej ankietowane odpowiedziały: kilka miesięcy przed ślubem – 7%, rok i więcej – 36%, nie znałam przed ślubem, ale po ślubie zaczęłam prowadzić obserwacje – 14%, inna: – 43% – od 2 lata przed ślubem do 6 lat przed ślubem
Na pytanie dotyczące objawów jakie ankietowane obserwowały przed poczęciem dziecka odpowiedziały: temperaturę i śluz obserwowało – 93%, temperaturę, śluz i szyjkę – 7%, żadna z ankietowanych nie obserwowała śluzu i temperatury w fazie okołoowulacyjnej oraz innych.
Na pytanie czy chodziły do szkoły rodzenia ankietowane odpowiedziały: tak – 71% Wśród wymienionych szkół rodzenia były: szkoła rodzenia, która utworzyła Małgorzata Neugebauer, szkoła im. Małgorzaty Neugebauer, szkoła w szpitalu im. Raszei, oraz w szpitalu w Obornikach. Ankietowane, które nie uczęszczały do szkoły rodzenia nie robiły tego z takich powodów jak: stan zdrowia (czyli zagrożenie życia dziecka, przedwczesne skurcze) oraz doświadczenia z wcześniejszych porodów
Na pytanie dotyczące o sposobu narodzin dziecka ankietowane odpowiedziały: dziecko urodzone siłami natury to 78%, przez cesarskie cięcie – 22%. Żadna z kobiet nie urodziła dziecka z pomocą wakum czy kleszczy
Na pytanie dotyczące czasu kiedy dzieci urodziły się, ankietowane odpowiedziały: o czasie – 64%, przed terminem – 21%, w którym tygodniu 32, 35, 36, po terminie – 15%
Na pytanie czym był dla kobiety poród odpowiedziały następująco: cudownym przeżyciem – 21%, koszmarem – 2%, nie do opisania przeżyciem ( w pozytywnym znaczeniu) – 20%, i aż 57% napisało że miały lęki przed porodem i w trakcie, że ze względu na stwierdzoną chorobę dziecka poród był ciężki, poród na „hamulcu”, ze do 5 godzin przed narodzinami podawano leki powstrzymujące poród, fatalnie zniosły podawanie oksytocyny, znieczulenie ogólne, i że do końca miały nadzieję na poród naturalny a nie na cesarskie cięcie)
Na pytanie czy miały problemy z przystawieniem dziecka do piersi ankietowane odpowiedziały: tak aż 43%, spowodowane to było tym, że np.: dzieci urodzone z niską wagą urodzeniowa i karmione w sposób sztuczny w szpitalu, brak odruchu ssania u dziecka, nawały pokarmu i zapalenia piersi, sztucznie wywoływany pokarm. Nie miało kłopotów z przystawieniem dziecka do piersi: – 57%
Na pytanie dotyczące sposobów karmienia po porodzie ankietowane odpowiedziały: tylko piersią na żądanie do 6 miesiąca 57%, piersią na żądanie i dokarmianie przed upływem 6 miesiąca – 29% (rozpoczęcie dokarmiania między 4 a 5 miesiącem życia dziecka), karmienie mieszane od urodzenia 7%, inna karmienie sztuczne 7%
Na pytanie jak rozpoznawały płodność w pierwszych 6 miesiącach po porodzie ankietowane odpowiedziały: że stosowały LAM – 36%, ze po ustąpieniu krwawienia połogowego ustaliły PMN i obserwowały śluz i szyjkę – 21%, że po ustąpieniu krwawienia połogowego ustaliły PMN i obserwowały tylko śluz 7%, że wszystkiego po trochu czyli ile użytkowniczek tyle metod aż 36%
Na pytanie z jakimi problemami borykały się podczas prowadzenia obserwacji po porodzie i w jakim okresie nastąpiło krwawienie po porodzie ankietowane odpowiedziały: Nie miało żadnych problemów 29 % ankietowanych. nie widziało zmian śluzu lub/ i szyjki 7% ankietowanych, nie mogły mierzyć temperatury, bo musiałam wstawać często do dzieci 29%. Aż 35 ankietowanych napisało, ze miało problem z pojawiającym się śluzem typu mniej płodnego, ze były wyczerpane nocnym czuwaniem przy dziecku. Krwawienie u ankietowanych wystąpiło między 6 tygodniem życia dziecka a 13 miesiącem.
Na pytanie dotyczące co było najtrudniejsze w okresie poporodowym: aż 35 % ankietowanych uznało, że systematyczne prowadzenie obserwacji . Problem z akceptacją u męża dłuższych okresów potencjalnej płodności miało 2% ankietowanych. 16 % ankietowanych uznało, że miały dużo pracy w domu, moje zmęczenie i brak ochoty na współżycie. A 47% wskazało, że miało trudność w określeniu, który rodzaj śluzu uznawać za już płodne dni, jeśli jakiś śluz ciągle występuje, przemęczenie, dużo pracy, brak wsparcia, np. rozłąka z dzieckiem powrót na uczelnię – uczącej się mamy, czy do pracy.
Na pytanie jak czuły się ankietowane w okresie poporodowym odpowiedziały: Aż 39% czuło wsparcie ze strony męża i rodziny, 30 % było zmęczonych, 6% przerażone nowa sytuacją, chwilami załamane czuło się 18%. Nie było odpowiedzi dotyczącej braku wsparcia ze strony męża. Żadna z ankietowanych nie czuła się również komfortowo w sytuacji poporodowej. Jedna z ankietowanych pisała o koszmarze jaki przeżyła w trakcie, pobytu dziecka w szpitalu.
Wnioski:
Ankietowane pomimo faktu, że od dłuższego czasu prowadziły obserwacje, miały problemy z ich prowadzeniem po narodzinach swoich dzieci. Nie była to dla nich komfortowa sytuacja, raczej stresująca. Wiele z ankietowanych przeżyło najróżniejsze sytuacje (np. stwierdzona wada genetyczna u dziecka, przedwczesne porody, ciężkie porody), które miały wpływ na prowadzenie obserwacji po porodzie.
Ankietę można analizować na wiele sposobów, zachęcamy, by ją uważnie przeczytać. Nie jest z pewnością idealna, bo taka być nie może.
Po urodzeniu dziecka nawet doświadczone użytkowniczki metody rozpoznawania płodności mogą z wielu powodów mieć różne problemy z rozpoznawaniem płodności. Staje się ono często wyzwaniem, które jednak podejmują.
Zastanówmy się, bogatsi o doświadczenia własne i naszych koleżanek, jak mimo wszystko pokazać sens prowadzenia rozpoznania płodności po porodzie parom, z którymi spotykamy się w poradniach.
Joanna Ławniczak i Maria Kuźmiak
Dodaj komentarz